From Rotterdam to Baltimore
Door: Mallory
Blijf op de hoogte en volg Malloryloks
13 Maart 2016 | Verenigde Staten, Baltimore
Donderdag 3 maart 2016 was het dan eindelijk echt zo ver: from Rotterdam to Baltimore. Nadat de wekker om 04.30 uur ging, duurde het nog zo’n 4 uur voordat ik in het vliegtuig naar Newark International Airport kon stappen! Na maanden van aftellen werd een droom ineens werkelijkheid en mocht ik een nieuwe fase ingaan. Dat je naar niet ''zomaar'' een land vertrekt maar naar de Verenigde Staten, merkte ik al snel… Al voor het inchecken van de bagage op Schiphol werd ik ondervraagd, en ook vlak voor vertrek en bij aankomst in de VS dien je verschillende vragen te beantwoorden voordat je verder mag. Dit is natuurlijk niet zomaar en – wellicht overbodig om te zeggen – maar het is het ook allemaal waard!
Daar ben ik dan, coming to America, welcome to the Land of the Free... Na een vliegreis van bijna 9 uur, een treinrit van 15 minuten, een busreis van ruim drie 3 uur en een taxirit van zo’n 5 minuten, was ik dan eindelijk op de plek die de komende tijd mijn thuis zal worden. De stad Baltimore in de staat Maryland, aan de oostkust van de Verenigde Staten van Amerika.
Is het heel anders dan Nederland? Ja en nee. Qua kleding en cultuur bijvoorbeeld hebben we vrij veel gemeen met de Amerikanen. Maar omdat het voor mij de eerste keer in de VS is, vallen de verschillen mij ook al snel op. Zo zijn de autowegen breder, de huizen groter en de mensen over het algemeen toch net wat beleefder dan wij in Nederland gewend zijn. Ook de vriendelijkheid valt op, en een ‘’Hi’’ of ‘’Goodmorning ma’am’’ wordt bijna standaard gevolgd door een ‘’How are you doing?’’. Eenmaal in de taxi merkte ik al snel dat ook het verkeer hier anders werkt. Het voetgangerslicht wordt hier wit in plaats van groen en rechts inhalen blijkt voor automobilisten hier ook een doodnormale zaak te zijn.
Als mijn huisgenoot en ik diezelfde avond nog even naar buiten gaan om wat te eten, begint het plotseling te sneeuwen. Erg bijzonder, als je bedenkt dat ik dit een week later schrijf en het nu buiten ruim 20 graden Celsius is.
Na donderdag avond aan te zijn gekomen, is het vrijdag tijd om de stad te gaan verkennen. Mijn eerste indruk is die van een mooie, levendige omgeving met daarnaast veel wegen met hellingen. Omdat ik vrijwel in het centrum van de stad woon (Inner Harbor), heb ik onder andere een H&M en Forever 21 op loopafstand. Not bad at all. Ook is er een grote haven en zijn er leuke restaurantjes en enkele toeristische attracties in de buurt. Al snel kom ik erachter dat de stad – op z’n zachts gezegd – ook wat minder leuke wijken heeft. Het bijzondere is dat de overgang van de leuke, naar de wat ‘’onprettigere’’ wijken heel snel gaat: binnen 2 blocks kan de omgeving van mooi en fancy in verwaarloosd en ‘’sketchy’’ veranderen. Iets anders wat mij al snel opviel (en wat ook sterk samenhangt met mijn vorige punt), is het feit dat je hier heel erg veel politiesirenes hoort. Dit is iets wat vrij snel went, heb ik mij laten vertellen.
Maandag 7 maart, na van een lang weekend te hebben genoten, is het dan eindelijk zover. Vandaag mag ik van start gaan in de Johns Hopkins Hospital (JHH) om daar op de Cardiologie afdeling onderzoek (een soort onderzoeksstage) te doen. Het JHH is nationaal en internationaal erg bekend: in de VS is het sinds 1991 al meer dan 20 keer uitgeroepen tot beste ziekenhuis van het land en ook wereldwijd behoort dit ziekenhuis tot de top. Er werken artsen en onderzoekers met veel expertise en ook meerdere specialismes zien hier tot leven gekomen. Verder is het een heel erg groot ziekenhuis (in totaal zo’n 20 gebouwen) waar ook veel aandacht is voor onderzoek en onderwijs. Binnen de staat Maryland is het JHH met ruim 30.000 medewerkers verreweg de grootste werkgever. Kortom, ik was (en ben!) erg blij dat ik hier in dit ziekenhuis aan de slag mocht gaan.
Voor wie bekend is met ziekenhuisseries als Dr. House of Grey’s Anatomy zal het niets nieuws zijn, maar de Amerikaanse ziekenhuizen zijn toch net wat anders dan de Nederlandse. Waar wij onze ziekenhuispakken vaak pas ín het ziekenhuis aan doen, zie je hier regelmatig mensen met hun scrubs aan in de bus of op de fiets zitten. Ook hebben alle artsen hier doktersjassen met lange in plaats van korte mouwen en staat op hun jas niet alleen het ziekenhuislogo, maar ook naam en titels geborduurd. Wanneer een arts hier college geeft, bestaat een van de eerste slides bijna altijd uit de ''disclosures'', hiermee laat hij voorafgaand aan het college of de presentatie zien door wie hij gesponsord wordt. Verder hangt er in het ziekenhuis een fijne sfeer en zijn de mensen erg behulpzaam. Als je er ook maar enigszins verdwaalt uit ziet (afgelopen week heb ik regelmatig de plattegrond erbij moeten pakken), vraagt er al snel iemand of je hulp nodig hebt.
Tijdens deze eerste week was een van mijn observaties ook de werkmentaliteit van de Amerikanen. De mensen in dit ziekenhuis, en ik heb me laten vertellen dat het JHH daar zeker niet uniek in is, maken erg lange dagen. Zo is een werkdag van 08.00 tot 18.30 uur zeker geen uitzondering en is ’s weekends doorwerken nadat je er al een 5-daagse werkweek op hebt zitten niet iets waar men van opkijkt.
Voor mij betekende dit dus vroeg naar bed en dagelijks minstens 1 grote kop koffie… Ach ja, alles went. And you know what they say: Hard work pays off. ;)
Ik ben benieuwd wat de komende week zal brengen en zal jullie zeker op de hoogte houden van al mijn avonturen binnen en buiten Baltimore.
Hieronder heb ik nog enkele foto’s van de afgelopen week en – omdat Baltimore voor velen toch een vrij onbekende stad is – nog wat weetjes over de stad die de komende periode mijn thuis zal zijn:
Weetjes:
- Baltimore wordt ook wel de ‘’City of Neighborhoods’’ genoemd. Naast dat de stad opgedeeld is in meerdere regio’s, is er nog een verdere onderverdeling in meer dan 200 wijken, die onderling sterk van elkaar kunnen verschillen;
- In Baltimore is het bijna altijd 6 uur eerder dan in Nederland. Bijna altijd: er zit namelijk 2 weken tussen het moment dat klok in Nederland verzet wordt en het moment dat dat hier gebeurt. Omdat 13 maart de klok hier al een uur naar voren is gezet, is er van 13 tot en met 26 maart 2016 tijdelijk 5 uur tijdsverschil;
-Jazz zangeres Billie Holiday komt van oorsprong uit Baltimore: ergens in de stad schijnt een monument ter ere van haar te staan;
- Ook Ben Carson, tot voor kort presidentskandidaat van Amerika, is verbonden aan de stad. Carson heeft voor zijn politieke carrière jarenlang als neurochirurg in het JHH gewerkt;
- Baltimore had als eerste stad ter wereld een school voor tandheelkunde, in 1844 om precies te zijn;
- De eerste paraplu’s van de VS zijn in 1828 geproduceerd in – je raadt het al – Baltimore;
Helaas zijn er ook minder mooie kanten aan de stad:
- Zo is Baltimore de stad met de hoogste ‘’crime rate’’ van het land en
- Leven er in Baltimore 148.000 mensen (bijna een kwart van de inwoners) onder de armoedegrens.
- Tot slot staat Baltimore ook bekend om de vele, lekkere restaurantjes, waar je terecht kunt voor van alles en nog wat. Specialiteit van deze havenstaat is echter de krab.
From Baltimore with love,
Mallory
Daar ben ik dan, coming to America, welcome to the Land of the Free... Na een vliegreis van bijna 9 uur, een treinrit van 15 minuten, een busreis van ruim drie 3 uur en een taxirit van zo’n 5 minuten, was ik dan eindelijk op de plek die de komende tijd mijn thuis zal worden. De stad Baltimore in de staat Maryland, aan de oostkust van de Verenigde Staten van Amerika.
Is het heel anders dan Nederland? Ja en nee. Qua kleding en cultuur bijvoorbeeld hebben we vrij veel gemeen met de Amerikanen. Maar omdat het voor mij de eerste keer in de VS is, vallen de verschillen mij ook al snel op. Zo zijn de autowegen breder, de huizen groter en de mensen over het algemeen toch net wat beleefder dan wij in Nederland gewend zijn. Ook de vriendelijkheid valt op, en een ‘’Hi’’ of ‘’Goodmorning ma’am’’ wordt bijna standaard gevolgd door een ‘’How are you doing?’’. Eenmaal in de taxi merkte ik al snel dat ook het verkeer hier anders werkt. Het voetgangerslicht wordt hier wit in plaats van groen en rechts inhalen blijkt voor automobilisten hier ook een doodnormale zaak te zijn.
Als mijn huisgenoot en ik diezelfde avond nog even naar buiten gaan om wat te eten, begint het plotseling te sneeuwen. Erg bijzonder, als je bedenkt dat ik dit een week later schrijf en het nu buiten ruim 20 graden Celsius is.
Na donderdag avond aan te zijn gekomen, is het vrijdag tijd om de stad te gaan verkennen. Mijn eerste indruk is die van een mooie, levendige omgeving met daarnaast veel wegen met hellingen. Omdat ik vrijwel in het centrum van de stad woon (Inner Harbor), heb ik onder andere een H&M en Forever 21 op loopafstand. Not bad at all. Ook is er een grote haven en zijn er leuke restaurantjes en enkele toeristische attracties in de buurt. Al snel kom ik erachter dat de stad – op z’n zachts gezegd – ook wat minder leuke wijken heeft. Het bijzondere is dat de overgang van de leuke, naar de wat ‘’onprettigere’’ wijken heel snel gaat: binnen 2 blocks kan de omgeving van mooi en fancy in verwaarloosd en ‘’sketchy’’ veranderen. Iets anders wat mij al snel opviel (en wat ook sterk samenhangt met mijn vorige punt), is het feit dat je hier heel erg veel politiesirenes hoort. Dit is iets wat vrij snel went, heb ik mij laten vertellen.
Maandag 7 maart, na van een lang weekend te hebben genoten, is het dan eindelijk zover. Vandaag mag ik van start gaan in de Johns Hopkins Hospital (JHH) om daar op de Cardiologie afdeling onderzoek (een soort onderzoeksstage) te doen. Het JHH is nationaal en internationaal erg bekend: in de VS is het sinds 1991 al meer dan 20 keer uitgeroepen tot beste ziekenhuis van het land en ook wereldwijd behoort dit ziekenhuis tot de top. Er werken artsen en onderzoekers met veel expertise en ook meerdere specialismes zien hier tot leven gekomen. Verder is het een heel erg groot ziekenhuis (in totaal zo’n 20 gebouwen) waar ook veel aandacht is voor onderzoek en onderwijs. Binnen de staat Maryland is het JHH met ruim 30.000 medewerkers verreweg de grootste werkgever. Kortom, ik was (en ben!) erg blij dat ik hier in dit ziekenhuis aan de slag mocht gaan.
Voor wie bekend is met ziekenhuisseries als Dr. House of Grey’s Anatomy zal het niets nieuws zijn, maar de Amerikaanse ziekenhuizen zijn toch net wat anders dan de Nederlandse. Waar wij onze ziekenhuispakken vaak pas ín het ziekenhuis aan doen, zie je hier regelmatig mensen met hun scrubs aan in de bus of op de fiets zitten. Ook hebben alle artsen hier doktersjassen met lange in plaats van korte mouwen en staat op hun jas niet alleen het ziekenhuislogo, maar ook naam en titels geborduurd. Wanneer een arts hier college geeft, bestaat een van de eerste slides bijna altijd uit de ''disclosures'', hiermee laat hij voorafgaand aan het college of de presentatie zien door wie hij gesponsord wordt. Verder hangt er in het ziekenhuis een fijne sfeer en zijn de mensen erg behulpzaam. Als je er ook maar enigszins verdwaalt uit ziet (afgelopen week heb ik regelmatig de plattegrond erbij moeten pakken), vraagt er al snel iemand of je hulp nodig hebt.
Tijdens deze eerste week was een van mijn observaties ook de werkmentaliteit van de Amerikanen. De mensen in dit ziekenhuis, en ik heb me laten vertellen dat het JHH daar zeker niet uniek in is, maken erg lange dagen. Zo is een werkdag van 08.00 tot 18.30 uur zeker geen uitzondering en is ’s weekends doorwerken nadat je er al een 5-daagse werkweek op hebt zitten niet iets waar men van opkijkt.
Voor mij betekende dit dus vroeg naar bed en dagelijks minstens 1 grote kop koffie… Ach ja, alles went. And you know what they say: Hard work pays off. ;)
Ik ben benieuwd wat de komende week zal brengen en zal jullie zeker op de hoogte houden van al mijn avonturen binnen en buiten Baltimore.
Hieronder heb ik nog enkele foto’s van de afgelopen week en – omdat Baltimore voor velen toch een vrij onbekende stad is – nog wat weetjes over de stad die de komende periode mijn thuis zal zijn:
Weetjes:
- Baltimore wordt ook wel de ‘’City of Neighborhoods’’ genoemd. Naast dat de stad opgedeeld is in meerdere regio’s, is er nog een verdere onderverdeling in meer dan 200 wijken, die onderling sterk van elkaar kunnen verschillen;
- In Baltimore is het bijna altijd 6 uur eerder dan in Nederland. Bijna altijd: er zit namelijk 2 weken tussen het moment dat klok in Nederland verzet wordt en het moment dat dat hier gebeurt. Omdat 13 maart de klok hier al een uur naar voren is gezet, is er van 13 tot en met 26 maart 2016 tijdelijk 5 uur tijdsverschil;
-Jazz zangeres Billie Holiday komt van oorsprong uit Baltimore: ergens in de stad schijnt een monument ter ere van haar te staan;
- Ook Ben Carson, tot voor kort presidentskandidaat van Amerika, is verbonden aan de stad. Carson heeft voor zijn politieke carrière jarenlang als neurochirurg in het JHH gewerkt;
- Baltimore had als eerste stad ter wereld een school voor tandheelkunde, in 1844 om precies te zijn;
- De eerste paraplu’s van de VS zijn in 1828 geproduceerd in – je raadt het al – Baltimore;
Helaas zijn er ook minder mooie kanten aan de stad:
- Zo is Baltimore de stad met de hoogste ‘’crime rate’’ van het land en
- Leven er in Baltimore 148.000 mensen (bijna een kwart van de inwoners) onder de armoedegrens.
- Tot slot staat Baltimore ook bekend om de vele, lekkere restaurantjes, waar je terecht kunt voor van alles en nog wat. Specialiteit van deze havenstaat is echter de krab.
From Baltimore with love,
Mallory
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
